Kimse Kimseye Yaşamayı Öğretemez

Kimse Kimseye Yaşamayı Öğretemez

Anne ve babaların kabul etmeleri gereken bir şey var ki, kimse kimseye yaşamayı öğretemez. Herkes hayatı kendisi yaşayarak öğrenir. Anne ve babalar kendi gençliklerini düşünürlerse, kendi yaptıkları hataların önemli bir bölümünün, büyükleri tarafından daha önce uyarıldıkları konularda olduğunu hatırlayacaklardır.

"Yaşam bize bütün kitapların öğrettiklerinden daha çoğunu öğretir. Çünkü yaşam bize karşı direnir. insan ancak engellerle karşılaşıp onları aşmaya çalıştıkça kendini tanıyabilir."

Genç insan hata yaparak dünyanın ve dünya içinde kendi gücünün sınırlarını tanır. Bu anlamda her hata gelişme yolunda bir aşamadır. Bunun için iki şart vardır: Birincisi, hatalardan ders alarak ileriye doğru bir adım atılması ve aynı hatanın tekrarlanmamasıdır. İkincisi ise bütün hayatı içine alacak ve hayatın akışını olumsuz yönde etkileyecek hatalar yapılmamasıdır.

Bütün anne ve babalar bu iki şartı göz önünde bulundurarak çocuklara ve geçlere "kendi hatalarını yapma, sonuçlarını yaşama ve hayatı öğrenme şansı verilmesi gerektiğini" içlerine sindirmelidirler. Bunun için anne ve babalar adına da cesaret ve sabır gereklidir.
Alıntıdır